You’re the one that I want…..

Aggghhh…STOP! Even voelen…..Yeahhhhhh….Gaaf……zoo lekker zacht….zal ik even….JA!! Natuurlijk zal ik even!….No doubts! Eerst nog even voelen, voorkomen dat ik niet ga kwijlen, niet te enthousiast worden, gewoon even proberen. Langzaam pak ik het vast, betast ik iedere stukje en vraag ik me af of de vorm en de maat goed zal zijn……………

Op mijn verzoek wordt het losgekoppeld van de beveiligingskabel en mag ik proberen…. EN…Yeah….Euforisch…alsof het op mij ligt te wachten. De tijd van Grease speelt aan me voorbij. En natuurlijk realiseer ik me dat mijn naam niet Olivia is en dat er ook geen John partner of anderszins rondloopt.

Maar toch: Een leren jasje! Zwart, stoer, kalfsleer, één in zijn soort. Even in dat gevoel stappen…. Want het gaat al lang niet meer over het jasje, het gaat over het gevoel dat ik erbij krijg. Het gevoel van een brandend verlangen. Het gevoel van jeugdsentiment.

En dan komt het moment van het bekijken van de prijskaart. DOINK-DOINK-DOINK.

Herken je dat? Ik WIL het, ik WIL het, ik WIL het…IK MOET het hebben….IT’S THE ONE THAT I WANT…..Bizarre obsessiviteit. Ik heb ooit een fantastische trainer gehad die vertelde dat je op zo een moment je ogen moet sluiten, je kledingkast voor je moet zien en je moet afvragen: “Hoe nodig heb ik dit jasje eigenlijk? Per slot kan je maar een jas tegelijk dragen”

Jaja, ogen sluiten? Echt niet! Ik kan mijn ogen niet meer van dit prachtige leren jasje afrukken. En juist op dát moment, terwijl ik in volledige extase ben, het jasje bekijk, van boven naar beneden, van links naar rechts, mijn hand over het zachte leer laat glijden en het even onder mijn neus kroel om de geur op te snuiven, komt de verkoopster aangelopen: “Dag mevrouw, kan ik iets voor u doen?”

“Duhhh, wat denk je zelf? Haal die prijs naar beneden! Mats me! Bezorg me het superior gevoel dat ik in dit jasje kan hebben”

Er gaat van alles door me heen en natuurlijk spreek ik de woorden niet uit. Ik voel ze wel en de verkoopster voelt ze met mij. Zij ziet het aan mijn fysiologie. In mijn ogen die inmiddels op tilt staan. En goede verkoopsters lijken altijd feilloos de passie van de klant aan te voelen. En als een geleerd communicatie trainer speelt zij daar met de juiste woorden op in.

Zij zegt nog even fijntjes: “Het staat u werkelijk prachtig. Alsof het voor u gemaakt is, perfecte pasvorm en uniek in zijn soort.”

Jemig, mijn verstandelijke kant verlaat me. Ik kan nu niet meer denken en voel me weer de tiener van vroeger. En dat terwijl ik in de volwassen rol zou moeten duiken. Tienertijd is over, Come on.

En dan, opeens, hoor ik de verkoopster vanuit de verte de magische woorden uitspreken: “Vandaag 50% kortingsdag.” Mijn hersenen maken een salto. Huhhh… korting? Het toverwoord bij velen van mijn soortgenoten. Korting, korting, korting….En dan vervolgt ze haar zin met nog meer toverwoorden: “En speciaal voor u daar bovenop nog eens 25% extra korting…”

En dan weet ik, dan voel ik, dan proef ik, dan zie ik dat je soms dingen hebt te accepteren. Soms moeten dingen zo zijn. Toeval bestaat niet. Dat ík juist op dit moment… en juist nog één in zijn soort, en juist….. Dit jasje hangt echt op mij te wachten! Speciaal voor mij en als jij eens wist welk een euforisch gevoel mij dit jasje oplevert?! Want eerlijk, het is niet het jasje maar het gevoel dat ik erbij heb. En natuurlijk weet ik als geen ander dat mijn geluk niet in een jasje zit. Geluk zit in jezelf en niet in de kleding die je draagt. En toch is het zo lekker af en toe te durven toegeven aan het gevoel. Want hé, wat zal er gebeuren met jouw fysiologie als je iets draagt waar je jezelf super-kei-lekker in voelt? Kopen op basis van gevoel dat iets oproept? Hmmmmmm…..

Précies, dat!

Hoe doe jij jouw aankopen? Hoe handel jij? Op basis van gevoel of op basis van verstand. En reageer jij op basis van iets dat je ziet, iets dat je voelt of wellicht de woorden die gebruikt worden als iets wordt aanbevolen. Just curious, dus superleuk als je de moeite neemt een reactie achter te laten!

Ohja, en voor het totale plaatje heb ik er ook nog maar even een zwarte skinny jeans bij gekocht en vervolledig ik mijn gevoel met mijn eigen grote warme wollen trui, mijn grote platte bonten laarzen en mijn dikke wollen sokken. Dan blijf ik toch nog mezelf