Emotionele afhankelijkheid

Onlangs had ik met een bijzonder iemand een gesprek over emotionele afhankelijk. Sindsdien dramt dit woord als een echo door mijn hoofd. Emotionele  afhankelijkheid? Wat is dat nou eigenlijk en welke situatie zorgt ervoor dat het aanwezig is? Hoe emotioneel afhankelijk ben jij eigenlijk? En als je dat bent, herken je het dan wel? En belangrijker, hoe kom je er van af?

Volgens Internet betekent emotionele afhankelijkheid dat je ‘iets’ van buiten jezelf nodig hebt om het prettige en fijne gevoel te kunnen ervaren.
Dus dat je afhankelijk bent van een situatie of het gedrag van een ander persoon, die er voor zorgt dat je alleen dán die emotie kunt ervaren die je wilt ervaren. Om zo jouw verlangen naar het voelen van dié emotie ingevuld te krijgen. Naast de persoon of zijn/haar gedrag kun je ook emotioneel afhankelijk zijn van bepaalde stoffen (bv alcohol, drugs, chocola, eten) om zo een bepaalde pijn of een bepaald angstgevoel te onderdrukken.
Daarnaast kun je ook emotioneel afhankelijk zijn van bijvoorbeeld, appen, gokken, applaus, aandacht, erkenning, waardering, TV kijken, muziek, computeren enz. om zo jouw innerlijke leegte te vullen.

Emotionele afhankelijkheid, dus het door iets of iemand laten invullen van een verlangen of het laten opvullen van een enorme leegte.

Hoe werkt het eigenlijk en hoe herken je het?

Een bepaald soort muziek roept bij jou een emotie op. Die emotie krijg je alleen bij het horen van dat speciale nummer. Je weet wel, dé muziek wat voor jou als een anker klinkt. Die muziek wat je op een speciaal moment in jouw leven ooit hebt gehoord en wat altijd een stemming, een bepaalde emotie bij je oproept. Voor mij voelt veel muziek als een anker. Als ik dát ene specifieke muzieknummer afspeel, kom ik direct in een bepaalde stemming. En ik heb een hele uitgebreide muziek keuze, dus die emoties fluctueren van melancholie tot euforie en alles wat daar tussen zit. Een groot voordeel van deze emotionele afhankelijkheid, het luisteren naar muziek, is dat ik zelf de keuze heb van de muziek die ik graag wil horen en dus zelf mijn stemming kan bepalen. Een van de redenen dat ik iedere ochtend start met dansmuziek. 

Of de emotionele afhankelijkheid van de hunkering naar erkenning, applaus, drugs, eten. Als deze externe factoren er voor kunnen zorgen dat jij je goed voelt, alleen dán goed voelt, kun je je voorstellen dat die behoefte gevoed moet blijven om dat specifieke gevoel te kunnen ervaren. En is dat uiteindelijk helpend? Ik denk van niet! Hoe fijn te weten dat je dit gevoel ook op een andere manier kunt oproepen. Gewoon, vanuit jezelf kun je in die bepaalde stemming komen die hetzelfde effect heeft als al die externe middelen.

En dan is er ook nog die heel vervelende emotionele afhankelijkheid. De emotionele afhankelijkheid van een ander persoon die er voor zorgt dat je alleen dán die emotie ervaart wanneer deze persoon in jouw buurt is. En meestal is het niet de identiteit van die betreffende persoon, maar het gedrag dat de ander vertoont. Dus als de ander zich zo gedraagt waardoor jij in een blije stemming komt. Als de ander invulling geeft aan iets waarnaar jij zo verlangt.
Stel, iemand geeft je iedere week op hetzelfde tijdstip een ijsje. Juist dat specifieke ijsje waar je zo enorm naar verlangt, waar jij zo blij van wordt en wat jou een geweldig gevoel geeft. Mmmm, juist, dát specifieke ijsje! Zo een super grote ijsco-hoorn, met twee van die enorme toeven ijs. En natuurlijk daar boven op een enorme dot slagroom. En ijsje waarbij jij jouw vingers aflikt. Je wordt super gelukkig van dat ene speciale ijsje.
En opeens komt die iemand, door welke omstandigheid dan ook, dat ijsje niet meer brengen. Ben je dan al die tijd emotioneel afhankelijk geweest van het gedrag van die andere persoon? Per slot zorgde die persoon er wel voor dat jouw verlangen naar ijs werd ingevuld en jij het blije gevoel kreeg. Als je je niet bewust bent van eigen handelen en eigen keuzes denk ik dat inderdaad de kans bestaat dat je emotioneel afhankelijk bent geworden.
Let wel, alleen als je je niet bewust bent van jouw handelen in deze!

En hoe kun je je nu toch losweken van die emotionele afhankelijkheid? Hoe kun je weer zelf aan jouw stuur plaatsnemen en de regie in eigen hand nemen?
Mijn mening is dat je dan het best kunt schakelen van emoties in jouw lijf (gevoel) naar het cognitieve deel in jouw hoofd (verstand/kennen). Word je bewust en realiseer je dat het heerlijke ijsjes gevoel ook op een andere manier kan worden ingevuld. Wees je bewust dat je ook zelf naar de winkel kunt gaan om dat ijsje te kopen. Of ga op zoek naar iemand anders die je dat ijsje zou kan brengen. Zo wordt jouw verlangen naar het ijsje in ieder geval ingevuld.

Wat heb je te doen?

Je dient je in eerste instantie te realiseren dat je nooit controle hebt over het handelen van de ander. Het magische woord is dus: Loslaten!
Soms de persoon, soms het verlangen naar ijs loslaten en soms is het wellicht het meest handig als jij zelf jouw ijsjes gaat kopen. Jezelf emotioneel afhankelijk maken van het gedrag van de ander, levert je namelijk helemaal niets op. Neem het heft in handen en ga zelf achter jouw stuur zitten! Bepaal zelf het moment waarop jij jouw je bus weer gaat besturen. En doe dit vóór de ander stopt met het invullen van jouw ijs-verlangen. Loslaten en in jouw kracht gaan staan. Ik zie veel mensen om me heen die alleen dan blij en gelukkig zijn als hun verlangen door het gedrag van de ander of door externe middelen wordt ingevuld. Stop dit, dat kan jij!
Herken je het gevoel van emotionele afhankelijkheid? En wil je hier van loskomen, op welk gebied dan ook? Ik help je graag!
Kom gerust, het levert je veel op!

Als laatste wil ik graag nog iets toevoegen: Voor mij geldt dat emotionele verbondenheid met een ander prachtig is!
Op basis van gevoel mijn passie volgen. Echt in contact zijn met de ander kan in mijn beleving niet zonder emotionele verbondenheid. Daar horen emotionele gevoelens zeker bij. Dat kan en mag er zijn, zolang ik maar blijf checken of ik niet  emotioneel afhankelijk word. Als ik dat bemerk wordt het tijd dat ik zo snel als mogelijk omschakel naar mijn cognitieve kant.
Dus, belangrijk, mijn gevoel blijven checken, mezelf in de spiegel aankijken en ook goed blijven luisteren naar mijn innerlijke, onbewuste stem. EN…Bewust en alert blijven.
EN dat ijsje? Ach, als ik daar zin in heb, komt dat er evenzogoed wel. Gezien mijn strijd met de kilo’s is het wellicht veel beter om niet aan mijn ijs-verlangen toe te geven. 

En als jij nu weer eens een heerlijk ijsje eet, geniet dan met volle teugen en kies zelf de bollen die jij het lekkerst vindt qua smaak.

Klik >  Destiniy’s Child Independent Women

Verbonden kus deze X.