Tante Pietje
“Hoi mam, je dochter hier. Ik probeer je al drie kwartier te bellen en je bent steeds in gesprek.”
“Ja kindje, ik had je tante Pietje aan de lijn.”
“Tante Pietje? Drie kwartier aan de lijn met tante Pietje? Tjemig, hebben jullie alle tuinplantjes besproken of zo?”
Mijn moeder gniffelt. “Lieve schat, je moet soms toch écht nog meer leren verder te kijken dan jouw neus lang is. Jouw tante Pietje….”
En dan begint ze het verhaal van mijn tante Pietje.
Tante Pietje, een keurige dame. Iedere week bezoekt ze de kapper, heeft strak gelakte lange nagels, draagt een parelkettinkje bij mooie zwarte, bijzondere jurkjes. Mijn beeld van haar, een keurige dame, een beetje saai en een vat vol verleden.
Plop, Tien minuten later is mijn beeld van de werkelijkheid volledig veranderd.
Terwijl ik ademloos naar mijn moeder luister, begrijp ik dat tante Pietje niet is, wie zij is. Ik hoor het verhaal van de échte tante Pietje.
Dé tante Pietje leidt een dubbelleven! ECHT!
Iedere week komt bloemenboer Theo namelijk achterom.
De voordeur is niet oké, want de buurt houdt alles in het vizier.
Dus, via de achterdeur sluipt de bloemenboer haar huis in.
Vanzelfsprekend heeft hij bloemen mee en het laat zich raden wat zich daar tussen de vier muren afspeelt.
Ik begin te grinniken, terwijl mijn moeder haar verhaal vervolgt.
Ik hoor over tante Pietje met een lijf vol tattoos. Diep weggestopt, zodat niemand het kan zien. Nou ja, bijna niemand 🙂 Over haar keurige blonde knot, die iedere week geblondeerd wordt. En bij tijd en wijle gooit ze haar haar los en stift ze haar lippen knalrood en ontvangt bloemen.
Terwijl ik de telefoon neerleg, glimlacht mijn mond nog steeds. Ik denk aan mijn stoute tante Pietje, met haar secret escapes en haar bloemenboer Theo.
En er gebeurt ook nog iets anders…
Ik vraag me af hoe het toch kan dat mensen anno 2018 nog een dubbelleven leiden? Ik schrijf het met korte ‘ei’ en in mijn gevoel is een lange ‘ij’ hier beter op z’n plek.
200 km woont tante Pietje bij mij vandaan en dit verhaal maakt dat ik haar toch eens wil bezoeken. Haar verhaal horen, nu het nog kan. Want weet je, mijn tante Pietje is al 80 jaar en dan op die leeftijd nog een dubbelleven leiden.. Precies! Lijden dus!
Hoe dan ook.. Ze doet het wel. Samen met haar bloemenboer.
Secret flowers, ik vind het geweldig.
Hoe zit dat met jou? Leid jij een dubbelleven of heb jij secret escapes?
Durf jij gewoon jouw gevoel te volgen en te zijn wie je bent? Overal en altijd?
Te leven zoals je écht wilt leven, zonder schuld en schaamte?
Toegeven aan passie, vol enthousiasme en in blijheid?
Wie van ons kan hierop een volmondig JA geven?
Doe mij en jezelf één lol!
Beloof me dat het leven dat jij leidt, dan geen lijdend leven wordt.
Geniet, net als mijn tante Pietje. Hang zelf je slingers op en vul je huis met bloemen wanneer jij daar behoefte aan hebt. Of zet ze buiten, ook een optie. 
Leidende kus, 
Teuntje
PS: Onthoud: Je bent meer dan welkom als je jouw leven wilt leiden zoals jij dat wenst!
Muziek: Tina… slechts 4 jaar jonger dan tante Pietje
