Helaas….? Gevoel en Hoofd, zo verwarrend…

Herken je dat. Dat je tot in iedere vezel in je lijf voelt dat iets klopt, dat je jezelf al op een plek bevindt, jezelf het al ziet doen en dan te horen krijgt…..
”Helaas, je bent het niet geworden…”

Boinggg… HO!!!  Hier klopt iets niet. Het voelt zó anders.

Ik zag me bij dit bedrijf al volop werken, ik zag mezelf daar al lopen, al mijn energie erin steken en er vol voor gaan. Genieten op én opgaan in het werk dat ik zou gaan doen. Mijn enthousiasme gebruiken, mensen inspireren, motiveren en als team laten zien dat wij het verschil kunnen maken. Andere locaties laten zien dat wij ons onderscheiden! Natuurlijk ook anderen laten ervaren hoe je dát onderscheid dan ook écht kunt maken..

“Ben je erg teleurgesteld?”, hoor ik haar, de manager, vragen aan de andere kant van de telefoon. Ik moet even voelen. Teleurgesteld? Het voelt meer alsof het niet klopt. Alsof ze een verkeerd antwoord geeft, alsof ik in een ander Universum leef. Dié baan, dát bedrijf, Jeeee… Hoe en waar gaat dit fout? Ik hoor haar ook nog zeggen: “Aan jou ligt het niet. We hebben jou gezien. We hebben jouw kwaliteiten gezien, jouw enthousiasme en we zouden je zo goed kunnen gebruiken in ons bedrijf. Kwaliteiten op gebied van leidinggeven, coachen en menscontact. Het verschil kunnen maken. En toch, interne kandidaten gaan voor.”

Ik slik en zit buiten op een bankje met de mobiel aan mijn oor. Vrijdagavond halfzeven, voor het café waar ik met mijn vriendin een week afsluitwijntje ga drinken.

De manager en ik raken steeds dieper in gesprek en uiteindelijk hoor ik haar zeggen: “Ik ga toch nog eens kijken of ik iets anders voor je kan vinden. Ik weet niet of het lukt maar ga in ieder geval kijken of er mogelijkheden zijn. Ik bel je komende week en anders wil ik je vragen mij eind van de week nog even te bellen”…

Na een half uur beëindigen we ons telefoongesprek en nadat ik heb opgehangen, blijf ik verdwaasd voor me uit kijken. Iets in mijn gevoel zegt dat het goed komt, terwijl mijn hoofd zegt dat ik gewoon pech heb.
Naar wie luister ik nu? Hoofd of gevoel?

Heel even keer in naar binnen, duik ik nogmaals in mijn gevoel. Ik kan het niet helpen, mijn gevoel neemt de overhand. Of geldt hier: De wens is de vader van de gedachte…

Inmiddels is er een week voorbij en nog geen nieuwe ontwikkelingen. Helaas ben ik niet gebeld en helaas krijg ik de betreffende manager telefonisch niet te pakken. Nu kun je denken: “Geef het op, het wordt toch niets. En eerlijk, nog steeds zegt mijn gevoel dat het anders is. Ik heb een doel en dát doel is werken. Dáár in dié omgeving die mij inspireert, waar ik enthousiast van word. Daar heb ik zo ongelooflijk veel zin in…
Mocht mijn gevoel toch niet bewaarheid worden, dan nog blijft er een goed gevoel over. Twee heerlijke gesprekken gehad, met vier mensen die absoluut de moeite waard zijn te leren kennen. Mezelf laten en durven zien, precies zoals ik ben. Dat gevoel blijft, hoe dan ook!

In de tussentijd ga ik me volop oriënteren op andere leuke functies, waarbij voor mij belangrijk is: Werken in een inspirerende omgeving, met mensen die net als ik enthousiast zijn en waar ik volledig op mijn plek ben.
Het soort werk? Daarover heb ik nog niet écht nagedacht. Wat voor mij belangrijk is, is dat het past bij mijn Key-words: Betrokken, bevlogen, betrouwbaar, verbinding, samen, motiveren en inspireren.

Ik ben helemaal klaar voor een sprankelende nieuwe uitdaging en ga er alles aan doen mijn doel te bereiken.

Want als hoofd, lijf en hart samen werken, dan past klopt het. Letterlijk en figuurlijk.

Overigens, wist je dat dit niet alleen op werkgebied geldt? 😊

Suggesties? Kom graag door met jouw tips..

Luister naar en geniet van deze song van Ed Sheeran. What do I know