Big Smile, Bridgetacties en Bewustwording….
Big Smile!
Oké, meiden, ik ga mee!
We zien wel hoe en hoe laat we weer thuiskomen en we gaan. Gewoon!
We genieten en plotsklaps zie ik hem staan.
Mr. Big Smile!
Volle bos haar, heldere ogen en van oor tot oor een hagelwitte BIG SMILE!
Hij loopt op me af:
“Mooie ogen”, is zijn start.
“Ja, daar kan ik goed mee kijken” is mijn antwoord.
“Mooie tanden”
“Ja, daar kan ik goed mee bijten” zeg ik weer.
Hij doet ’n stapje dichterbij, ruikt lekker. Mijn hoofd draait op volle toeren.
Heel even voel ik me de boze wolf uit ’n sprookje en dat zou impliceren dat hij het rode kapje is. Ik visualiseer en grinnik.
“Wie ben je?” is mijn eerste vraag.Hij geeft mij zijn hand en stelt zich voor. Op mijn hoede houd ik me vast aan mijn boze wolf rol.
“Wat doe je, précies?” Op die vraag antwoordt hij dat hij een trainingsbedrijf heeft.
Heel eerlijk, dat vind ik altijd zo gaaf en pats-boem we hebben ’n bijzondere klik. Een klik in het moment.
Na mijn toiletbezoek is hij weg. Ik glimlach. Grappig, gevlucht.
Wanneer ik na een tijdje naar buiten loop, zie ik hem staan. Met z’n broertje.
Hij wil verder lopen en ik roep ‘m terug: “Hee jij daar… “ Hij stopt. Ik loop op hem af.
“Coach en trainer zei je? Wat was jouw doel zojuist om zo dichtbij te komen?”
Hij doet een stapje dichterbij en ik wijk niet. Heel dichtbij…
Strak, oog in oog, bijna neus aan neus, zonder blikken, zonder blozen.
De spanning is voelbaar en geen van beiden deinst terug.
Zijn broertje antwoordt: “Hij is ’n Player en altijd op zoek naar meer en meer…”
Ik reageer niet op broerlief en mij samengeknepen ogen boren in de zijn en vraag:
“Is dat zo?”
Weer zegt hij niets en weer geeft z’n broertje antwoord. Langzaam draai ik mijn lijf richting broertje, mijn ogen nog ietwat feller…
“Zeg jonge man, is het ook mogelijk dat jij even jouw snuit houdt zodat hij zelf kan antwoorden? ” Schaapachtig kijkt hij me aan.
Weer draai ik me om en fluister: “Player dus, en coach en trainer? Tuurlijk!”
Dan is daar weer die Big Smile en hoor ik hem zeggen: “Je hebt geen idee, je vult alles in”
Hij kijkt weg, de verbinding is verbroken.
Ik draai me om en loop weg. Nog één keer kijk ik over mijn schouder… Ik kan het niet laten..
Langzaam hoor ik mezelf zacht zeggen:
“Weet je, misschien heb je gelijk en lijk ik te snel te oordelen. En.. Jij.. Jij bent geen Player.
Ik heb jouw ogen gezien, jouw lach, jouw stem gehoord en jouw ziel, jouw hart heel even aangeraakt. Jij bent geen Player!”
Beide heren zijn stil.
Hoezo trainer/coach? Ammehoela!
Gewoon een (onvolwassen) man die niet congruent is aan wat hij uitstraalt en zich verschuilt achter ’n Big Smile.
Want naast die Big Smile heeft hij me verteld over zijn kinderen, zijn passie… Op dat moment viel de Big Smile weg en werd zijn zachtheid zichtbaar.
Vertrouwen op wat ik zie, wat ik voel en wat ik hoor…(Bridget 😊)
Vanmorgen besluit ik toch even LinkedIn te onderzoeken. En voor de 100-duizendste keer komt de vereenzelviging met Bridget Jones voorbij…
Inderdaad, trainer/coach en een prachtig groot bedrijf. Zucht, leer ik het dan nooit? Heel eerlijk, glimlachend denk ik: Ik leer het nooit! 🙂
Voor mij nu van wolf naar de Assepoetser rol. Per slot gaat niet alles vanzelf.
Muziekvolume op 10, terrasdeuren open en heimelijk nagenieten van gisteren.
En ohja, Mijn overige Big Smile en Bridget acties van de dag van gisteren:
– iets met drie uur zwerven in Amsterdam omdat er geen trein reed;
– iets met een roos omdat ik zo aardig tegen een onbekende zwerver sprak;
– iets met drie slapende vriendinnen in een trein richting Vlissingen, die tijdens de tussenstop in Haarlem zouden moeten uitstappen 😊;
– iets met in de ochtend rond 9 uur thuis zijn;
– iets met een taxi, laten afzetten op station, fiets willen pakken en zien dat de stalling dicht is;
– iets met hangen op een bankje en in je broek plassen van het lachen;
– iets met…. Ach, gewoon. Iets met een BIG Smile 😊
Bridget zei ik? 🙂
Smaakvolle BigSmileKus
Teuntje
Muziek: BIG Smile Leftover Cuties
