Aaaaggghh, wat blijf ik het toch steeds bijzonder vinden dat ik soms zo kan verzanden…Dat ik kan verzwelgen, dat ik mezelf kan kwijt raken en sterker nog dat ik mezelf volledig dreig te verliezen…. Elk bewust besef verdwijnt en ook ik verdwijn volledig….En iedere dag neemt mijn hoofd zich voor dat het nú is afgelopen en iedere dag stapt mijn gevoel weer in dezelfde valkuil. Bizar dat ik steeds zo ver van mijn bewuste kan afdwalen. Leer ik het dan werkelijk nooit?!

Ohh…ik zie dat ik vergeet te vertellen waarover ik het eigenlijk heb. Logisch toch?! Ik heb het natuurlijk over tijd en tijdsbesef. De dagen, uren, kwartieren, minuten en seconden vliegen aan mij voorbij. Iedere avond besef ik weer dat 24 uren in een dag voor mij te weinig zijn. De juiste verdeelsleutel 8x8x8 (slapen, privé, werk) kan ik er niet eens op los laten en het is beter niet te noemen hoe mijn verdeelsleutel wel is.

Steeds stap ik in de ‘valkuil’ mijn tijd te verlummelen. Ik vul veel van mijn dagelijkse uren met zaken die niet altijd helpend zijn en zo ontstaat iedere keer weer het excuus dat ik aan belangrijkere zaken niet toekom.

Sporten bijvoorbeeld. Heel gek en iedere keer lukt het me weer om me te verschuilen achter mijn drukte om zo niet naar de sportschool te gaan. En wat dacht je van het wassen van de ramen, het zuigen van de vloer en het schrobben van douche en toilet? Ik kom er steeds maar niet aan toe. Ik verdwaal in de tijd, ik zwerf door de tijd en geef me volledig over aan het gevoel: ‘Go with the flow’

Voor ik het weet is er weer een dag om, sterker nog, is de nacht weer ver gevorderd. Voor mij is het nog niet zo gemakkelijk me te focussen op tijd. Mijn kostbare uurtjes goed te verdelen. En steeds hoor ik achterin mijn hoofd een stemmetje dat zegt: “Kom op, Teuntje. Word je eens bewuster van de invulling van jouw tijdschema. Je moet toch nu toch écht eens beter gaan plannen”

En daar begint het gedonder. “Schema…..”mijn god, wat heb ik een hekel aan dit woord. Ik maak direct contact met twee woorden: ‘moeten’ en ‘schema’. Wat ben ik wars van het moet gevoel en de strakke werkschema’s! Mijn lijf komt volledig in opstand. Ik vraag me dan ook regelmatig af wie er belang bij heeft dat ik een tijdschema maak…..

En natuurlijk is er gerust ook wel wat planning: de coachsessies, de workshops, het uitwerken van trainingen. Mijn passie! Mijn missie. Dus ook dit behoort voor mij van het gevoel van vrij van elk tijdsbesef.

En daarover nadenkend: hoe ongelooflijk geniet ik eigenlijk van mijn tijdsplanning? Of beter: geen planning.. Het gevoel van ‘Go with the flow’  En natuurlijk ben ik me bewust dat ik me in de luxe positie bevind hier aan toe te kunnen, mogen en durven geven. Dus op dit moment bewust genieten van het onderbewuste. En de vraag of het op dit moment helpend is? Mmmmm, gevoel en ratio lopen door elkaar. En weet je, als ik er verder niemand kwaad mee doe, dan is het oké, toch? En mocht iemand daar anders over denken, tja, dat is dan pech.

Ratio:
En toch…… Knaag….Iets meer focus me minder verschuilen achter mijn ‘drukte’ iets meer sporten, iets bewuster met mijn indeling van de dag omgaan….
Gevoel:
Heerlijk volledig vanuit mijn gevoel mijn tijd indelen. In contact zijn met mijzelf en daarna ook met de ander. Puur, eerlijk, oprecht, vanuit mijn passie: Leven zoals je wilt leven.

Voor NU kies ik er dus nog voor even lekker door mijn tijd te zwerven. Op dit moment is dat voor mij zeer helpend. Morgen wellicht meer focus. En hoe fijn dat iedere ‘oude’ dag weer wordt opgevolgd door een nieuwe morgen.

MORGEN! Een mooi woord en een zeer geruststellende en bevrijdende gedachte.

PS.
Leuk als je hierop wilt reageren. Ik vraag me namelijk oprecht af hoe jij jouw tijd indeelt? Hoe bewust ga jij om met jouw tijdsindeling?
Geldt voor jou ook: Go with the flow?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Solve : *
27 − 15 =