Vrijdag 13 mei.

Vandaag mijn laatste busdag. Dat wil zeggen, voor deze reis, want reken er maar op dat ik vaker zo een heerlijke onthaasting ga meemaken. Wat heb ik genoten en hoe fijn, de dag is nog lang….

Als je toch eens kon voelen hoe ik me nu voel. Terug bij mezelf. Terug in mijn kern. Gisteren werd ik aangesproken door een fantastische spontane vrouw, zomaar spontaan uit het niets: ” Wat straal jij een ongelooflijke rust uit! Hoe doe je dat?”
Ik heb haar uitgenodigd om de volgende reis met me mee te gaan. We hebben komende week contact.
Het is zo bijzonder wat er in en met je lijf gebeurt als je vier dagen stil staat en uit de hectiek bent.
Just be, in het hier en het nu.
En… vanmorgen wederom gewekt door de vogels en de zon. Ik kan je zeggen, of beter, ik voel me een gelukkige vrouw. Ik kan er weer helemaal tegenaan!
En eerst, vandaag nog even volop genieten en langzaam afscheid nemen van de bus.
En mocht je ook willen onthaasten en daar wellicht een beetje hulp bij kunnen gebruiken? Leuk! Ik leer het je graag en neem je graag mee.
Voor nu: fijne vrijdag de 13e!